ประเทศที่มีภาษาราชการมากกว่าหนึ่งภาษา: คู่มือจากทั่วโลก
ที่ Remitly เราภูมิใจที่ได้ให้บริการแก่ชุมชนทั่วโลก แอปของเรารองรับหลายภาษา เพราะเราเข้าใจว่าลูกค้าหลายคนอาศัยและทำงานระหว่างวัฒนธรรม และในบางกรณีอาศัยอยู่ในประเทศที่มีภาษาราชการมากกว่าหนึ่งภาษา
บทความนี้จะพาคุณไปทำความรู้จักกับประเทศที่ยอมรับความหลากหลายทางภาษาอย่างเป็นทางการ พร้อมทั้งอธิบายว่าภาษาเหล่านี้ใช้ที่ไหน อย่างไร และโดยใคร
ทำไมบางประเทศถึงมีภาษาราชการหลายภาษา?
ประเทศต่าง ๆ อาจกำหนดให้มีภาษาราชการมากกว่าหนึ่งภาษาด้วยเหตุผลทางวัฒนธรรม ประวัติศาสตร์ หรือการเมือง หลายครั้งเป็นการสะท้อนถึงความหลากหลายของกลุ่มชาติพันธุ์ ประวัติศาสตร์การล่าอาณานิคม หรือมรดกของชนพื้นเมือง การมีภาษาราชการหลายภาษา ช่วยให้รัฐบาลเข้าถึงประชาชนได้ดีขึ้น และยังเป็นการรักษาอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรมไว้อีกด้วย
รายชื่อประเทศที่มีภาษาราชการหลายภาษา
นี่คือตัวอย่างประเทศที่กำหนดให้มีภาษาราชการหรือภาษาประจำชาติมากกว่าหนึ่งภาษา:
เบลเยียม, โบลิเวีย, แคเมอรูน, แคนาดา, เอสวาตินี, ฟิจิ, อินเดีย, ไอร์แลนด์, อิสราเอล, เคนยา, ลักเซมเบิร์ก, มาเลเซีย, มอลตา, มอริเชียส, เนปาล, นิวซีแลนด์, ไนจีเรีย, ปากีสถาน, ปาปัวนิวกินี, ปารากวัย, ฟิลิปปินส์, สิงคโปร์, แอฟริกาใต้, สเปน, ศรีลังกา, สวิตเซอร์แลนด์, ตรินิแดดและโตเบโก, ยูเครน, สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์, วานูอาตู, ซิมบับเว
เบลเยียม: ดัตช์ ฝรั่งเศส และเยอรมัน
-
ดัตช์ (เฟลมิช): ใช้กันทั่วไปในภูมิภาคฟลานเดอร์สทางตอนเหนือ
-
ฝรั่งเศส: ใช้ในภูมิภาควัลโลเนียทางตอนใต้ และในหน่วยงานราชการ
-
เยอรมัน: ใช้ในพื้นที่ใกล้พรมแดนเยอรมนีในด้านการบริหารท้องถิ่น
โบลิเวีย: สเปน และภาษาพื้นเมือง
-
สเปน: เป็นภาษาหลักของประชากรราว 60%
-
เกชัว และ ไอมารา: ใช้ในชุมชนชนพื้นเมือง และในการสื่อสารทางวัฒนธรรม
แคเมอรูน: อังกฤษและฝรั่งเศส
-
ฝรั่งเศส: ใช้โดยประมาณ 80% ของประชากร
-
อังกฤษ: ใช้โดยประมาณ 20% ของประชากร โดยเน้นที่ภูมิภาคตะวันตกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้
แคนาดา: อังกฤษและฝรั่งเศส
-
อังกฤษ: ภาษาหลักในเกือบทุกจังหวัด
-
ฝรั่งเศส: เด่นชัดในควิเบกและบางส่วนของนิวบรันสวิก โดยใช้ในราชการและชีวิตประจำวัน
เอสวาตินี: ภาษาโซสวาติ และอังกฤษ
-
โซสวาติ: ภาษาประจำชาติ ใช้ในชีวิตประจำวันและกิจกรรมวัฒนธรรม
-
อังกฤษ: ใช้ในระบบการศึกษา การบริหาร และการสื่อสารระหว่างประเทศ
ฟิจิ: อังกฤษ ฟิจิ และภาษาฮินดี
-
อังกฤษ: ใช้ในภาครัฐ การศึกษา และธุรกิจ
-
ฟิจิ: ใช้ในชุมชนชนพื้นเมือง
-
ฮินดี: ใช้ในชุมชนเชื้อสายอินเดีย
อินเดีย: ภาษาฮินดีและอังกฤษ
-
ฮินดี: ใช้ในภาคเหนือของประเทศ เป็นภาษาทางการและวัฒนธรรม
-
อังกฤษ: ใช้ในระดับอุดมศึกษา ธุรกิจ และสื่อสารระหว่างภูมิภาค
ไอร์แลนด์: ไอริชและอังกฤษ
-
ไอริช (เกลิก): ใช้ในรัฐบาลบางส่วนและในเขต Gaeltacht
-
อังกฤษ: ภาษาหลักของประเทศในชีวิตประจำวัน
อิสราเอล: ฮีบรูและอาหรับ
-
ฮีบรู: ภาษาหลักของคนส่วนใหญ่
-
อาหรับ: ใช้ในชุมชนอาหรับและในระบบราชการบางแห่ง
เคนยา: สวาฮีลีและอังกฤษ
-
สวาฮีลี: ใช้ทั่วไปในวัฒนธรรมและการค้าขาย
-
อังกฤษ: ใช้ในระบบการศึกษา และการบริหาร
(บทความฉบับเต็มยังมีรายชื่อประเทศอื่น ๆ อีกมากมาย เช่น มาเลเซีย มอลตา เนปาล นิวซีแลนด์ ฟิลิปปินส์ สิงคโปร์ แอฟริกาใต้ สเปน ฯลฯ พร้อมคำอธิบายรายประเทศ—หากคุณต้องการให้แปลต่อ โปรดแจ้งได้เลย)
คำถามที่พบบ่อย
ความแตกต่างระหว่าง “ภาษาราชการ” กับ “ภาษาประจำชาติ” คืออะไร?
ภาษาราชการ คือภาษาที่รัฐบาลใช้ในเอกสารทางการ การบริหาร และการสื่อสารสาธารณะอย่างเป็นทางการ
ภาษาประจำชาติ คือภาษาที่สะท้อนอัตลักษณ์ทางวัฒนธรรม แม้อาจไม่ได้ใช้ในทางราชการเสมอไป
ภาษาไหนมีผู้พูดในหลายประเทศมากที่สุด?
ภาษาอังกฤษและสเปนเป็นสองภาษาที่ใช้กันแพร่หลายที่สุดทั่วโลก เนื่องจากอิทธิพลทางประวัติศาสตร์และความเป็นภาษากลางในการสื่อสารระหว่างประเทศ
มีประเทศไหนบ้างที่ไม่มีภาษาราชการ?
บางประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา ไม่มีการกำหนดภาษาราชการในระดับชาติ แม้ว่าอังกฤษจะถูกใช้โดยทั่วไปในการบริหารและชีวิตประจำวัน
ภาษาใดที่ใกล้จะสูญพันธุ์?
หลายภาษาพื้นเมืองทั่วโลกอยู่ในภาวะเสี่ยงสูญพันธุ์ เนื่องจากไม่มีการถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น การอพยพ และการผสมผสานวัฒนธรรม
ภาษาใดเคยสูญพันธุ์และกลับมาได้?
ภาษาฮีบรูเป็นตัวอย่างสำคัญของภาษาที่เคยเป็น “ภาษาตาย” แต่ได้รับการฟื้นฟูให้เป็นภาษาราชการของอิสราเอล นอกจากนี้ ภาษาเมารีในนิวซีแลนด์ และภาษาเวลส์ในสหราชอาณาจักรก็มีแนวโน้มฟื้นตัวดีขึ้นจากโครงการฟื้นฟูภาษาท้องถิ่น
หากคุณต้องการเริ่มต้นส่งเงินระหว่างประเทศอย่างมั่นใจ ดาวน์โหลดแอป Remitly หรือลองเข้าไปที่ ศูนย์ช่วยเหลือของเรา เพื่อดูข้อมูลเพิ่มเติม